Poreklo meteorita još nije poznato. Proračuni pokazuju da zvezde padalice potiču iz našeg Sunčevog sistema, iz oblasti između Marsa i Jupitera, gde je, po hipotezi nekih naučnika, pre 16 miliona godina eksplodirala planeta Faeton.

Najveći broj meteorita se sastoji iz kamena, pretežno silikatnog sadržaja ( aeroliti ). Ređi su metalni, uglavnom iz gvozđa i nikla ( sideriti ), kao i oni koji se sastoje iz mešavine metala i kamena ( palasiti ). Aeroliti se dele na hondrite i ahondrite, prvi sadrže kuglaste nakupine olivina i piroksena, a ponekad i stakla.

Već prva istraživanja hondrita u naučnom svetu su izazvala mnoge rasprave, jer su u njima otkrivena i organska jedinjenja. Po jednoj hipotezi, organska jedinjenja su produkt nekog evolutivnog procesa u samim meteoritima, ili na onoj planeti sa koje su dospeli na Zemlju. Prema drugoj, ova organska jedinjenja su rezultat normalnih hemijskih reakcija, sjedinjavanja ugljenika, vodonika, kiseonika i drugih elemenata u složenija jedinjenja.

U čuvenom Marcinovom meteoritu, pronađenom 1969. godine u Australiji, zvanična komisija naučnika je " garantovano sterilinim metodama " otkrila aminokiseline - osnove života. S ozirom da su radio - astronomi dosad registrovali tačno trideset organskih jedinjenja u raznim oblastima vasione, sve više naučnika smatra da se u kosmičkom prostranstvu razvija hemijska evolucija koja može da predhodi biološkoj evoluciji. Ako je to tačno, tragovi složenih organskih jedinjenja mogli bi de se zadrže i na kometama, a preko njih da dospeju i na planete. Nije isključeno da su ovi rasadnici života pre mnogo miliona godina doneli na Zemlju organske materije i tako inicirali biološku evoluciju ciji je vrhunac dostignut nastankom čoveka.

Jedan meteor na zapadnom nebu 12. avgusta 1973. godine